Sa halos tatlong dekada ng pagtataguyod at pag-oorganisa para sa abot-kayang pabahay sa lugar ng Duluth sa ilalim ng kanyang sinturon, nakagawa si Jeff Corey ng mahusay na kinita na reputasyon bilang isang walang sawang lider na nagtatrabaho upang palawakin ang mga pagkakataon sa pabahay at isulong ang isang mas magandang kinabukasan para sa lahat sa rehiyon—anuman kanilang pinagmulan, lahi, o kita.
Unang lumipat si Jeff sa Duluth upang maging bahagi ng Mga Tinapay at Isda komunidad, na nagbibigay ng mabuting pakikitungo sa mga hindi nakatirang indibidwal at pamilya sa rehiyon. Noong 2011, tumulong si Jeff na pamunuan ang proseso ng pagsasanib sa pagitan ng Northern Communities Land Trust at Neighborhood Housing Services ng Duluth upang lumikha Isang bubong sa Pabahay ng Komunidad, isang nonprofit na nakatuon sa pagbibigay ng mga serbisyo sa pabahay at pagtatayo at pagpapanatili ng mga abot-kayang tahanan at malusog na kapitbahayan. Sa kabuuan, ang mga organisasyong ito ay nakabuo ng mahigit 330 na tahanan ng Community Land Trust at 260 na abot-kayang apartment sa rehiyon. Ngayon, pinamumunuan ni Jeff ang One Roof bilang executive director nito. Naglilingkod din siya sa ilang board of directors, kabilang ang Koalisyon ng Lupon ng Komunidad ng Minnesota Community at ang Duluth-Superior Area Community Foundation. Si Jeff ay hinirang para sa aming serye ng Courageous Characters ni McKnight senior program officer Chad Schwitters, na namumuno sa aming Diskarte sa Fair and Just Housing.
“Kailangan ng lakas ng loob at katatagan upang tumayo sa paanan ng bundok araw-araw, ayusin ang isang linya ng paningin sa tuktok, at ilipat ang isang paa sa harap ng susunod. Si Jeff Corey ay nagising at nagmumuni-muni ng ganoong uri ng pangako sa loob ng 29 na taon. Ang ating mga komunidad at ang ating estado ay mas mahusay dahil sa mga madamdamin at matiyaga na mga tao tulad ni Jeff, at kailangan nating kunin ang mga pagkakataong makilala natin ang kanilang mga kontribusyon, hikayatin sila sa kanilang pag-akyat sa nakakatakot na bundok na iyon araw-araw—at sana ay magbigay ng inspirasyon sa iba na sundin ang paraan ,” pagbabahagi ni Chad. Tuwang-tuwa kaming makausap si Jeff para sa profile na ito habang ginagawa ang aming kamakailang kuwento tungkol sa kilusan ng Community Land Trust ng Minnesota, “Ang Isang Napakahusay na Tool para sa Accessibility ng Pabahay ay Umuunlad sa Minnesota. "
INTERVIEW
Ang sumusunod na panayam ay na-edit para sa haba at kalinawan.
McKnight: Anong hinaharap ang pinagtatrabahuan mo?
Jeff Corey: Nagsusumikap akong bumuo ng isang kinabukasan kung saan ang lahat ng tao sa mga komunidad na pinaglilingkuran namin ay may magagandang lugar na matatawagan kahit ano pa ang kanilang kita. Naniniwala ako na mahalaga ang tahanan para maging malusog ang mga tao—tulad ng pagkain, tubig, pagtulog, sariwang hangin, at mapagmahal na suporta ng ibang tao—at ang malulusog na tao ay mas mahuhusay na estudyante, manggagawa, kaibigan, magulang, at pinuno. Sa kasamaang palad, ang merkado ng pabahay ay umunlad sa ating bansa upang mag-iwan ng mas maraming tao na nangangailangan ng magagandang tahanan. Pakiramdam ko ay isang malakas na responsibilidad na kapwa gumawa ng isang bagay sa aking komunidad upang magbigay ng mas magagandang tahanan para sa mga taong nangangailangan at upang magbigay-liwanag sa merkado ng pabahay na lalong pumipigil sa napakaraming tao na maging pinakamahusay na mga bersyon ng kanilang mga sarili.
“Nagsusumikap akong bumuo ng kinabukasan kung saan ang lahat ng tao sa mga komunidad na pinaglilingkuran namin ay may magagandang lugar na matatawagan anuman ang kanilang mga kita.”– JEFF COREY
McKnight: Ano o sino ang nagbibigay inspirasyon sa iyo upang kumilos?
Jeff Corey: Palagi kong sinasabi na mapalad ako na mabayaran sa paggawa ng gawaing misyon—ito ay isang magandang buhay.
Ang aking mga magulang ay nasa mas mababang dulo ng spectrum ng kita. Ang aking pamilya ay kwalipikado para sa libreng tanghalian sa paaralan at mga kalakal ng pagkain ng gobyerno na ipinamigay sa aming bayan. Bagama't hindi ako nagugutom at nagkaroon ng magandang pagkabata, alam kong marami ang iba kaysa sa amin, at nag-aalala ang aking mga magulang tungkol sa pera. Ang aking ama ay isang magsasaka at karpintero, at ang aking ina ay nagtrabaho sa isang lokal na tindahan ng grocery at butcher/locker plant noong bata pa ako. At pareho silang gumawa ng napakaraming magandang trabaho bilang mga pinuno sa aming komunidad. Si Itay ay naglingkod sa township board, school board, church council, at community club. Si Nanay ay sobrang aktibo sa simbahan, nagtuturo sa Sunday school at nakikilahok sa napakaraming komite. Kasama rin siya sa aming lokal na community club. Nagsimula silang kumuha ng mga foster child noong sila ay may apat na bata na wala pang walong taong gulang. Sila ay mga foster parents sa loob ng 12 taon at nag-ampon ng tatlo sa kanilang mga ampon.
Inspirasyon din ako ng aking mga katrabaho—ang passion, dedikasyon, at talentong hatid nila sa trabaho araw-araw ay kamangha-mangha at nagpapanatili sa akin na matuto at lumago.
Mapalad akong magkaroon ng relasyon sa maraming nagbibigay-inspirasyong mga tao, ngunit hindi ako magdadalawang isip sa hindi pagbanggit ng dalawa pang tao. Ang una ay ang aking asawa, si Michele. Isa siyang social worker at therapist, at sa totoo lang isa siya sa pinakamabait na taong nakilala ko. We started dating in high school and just keep growing together.
Ang pangalawa ay ang aking kaibigan at tagapagturo na si Steve O'Neil na namatay nang napakabata 10 taon na ang nakakaraan. Si Steve ay may kamangha-manghang paraan ng pagkonekta sa mga tao sa lahat ng antas sa Duluth. Tinulungan niya ang mga taong may kayamanan na tumulong sa mga walang kabuhayan, at siya ay may direktang kaugnayan sa maraming tao sa mga margin—kahit noong siya ay isang komisyoner ng county. Sa paglalakad kasama niya sa kalye, malalaman mo sa lalong madaling panahon na marami siyang kakilala—mula sa mga presidente ng bangko hanggang sa mga tao sa kalye—lahat sila ay sumasamba sa kanya. Si Steve ay isa ring kahanga-hangang kalokohan na nagbigay ng buoyancy sa buhay na nakita kong nakakahawa. Ipinakilala ako ni Steve sa Northern Communities Land Trust at naging inspirasyon ko na maging bahagi ng pagtatayo ng mga tahanan na idinisenyo upang tumagal at tulungan ang mga tao sa mga susunod na henerasyon. Na-inspire ako sa hilig at pamumuno ni Steve sa abot-kayang pabahay kaya kinuha ko siya sa Lupon ng mga Direktor ng Land Trust nang matapos ang kanyang termino.
“I love that in our better moments, we take care of each other. Hindi ito palaging nangyayari, ngunit madalas na nangyayari. At ang ating estado ay mas mabuti para dito.– JEFF COREY
McKnight: Ano ang gusto mo sa Minnesota, sa iyong komunidad, at sa iyong mga tao?
Jeff Corey: I love that in our better moments, we take care of each other. Hindi ito palaging nangyayari, ngunit madalas na nangyayari. At ang ating estado ay mas mabuti para dito. Gustung-gusto ko ang sining at musika na nasa aking rehiyon at komunidad. Sa paglaki ng aking mga anak, hangad kong gumugol ng mas maraming oras sa mga puwang na iyon. Gustung-gusto ko rin ang kalapitan sa mga ligaw na lugar na tinitirhan ko sa Duluth, at ang magagandang kaibigan at kapitbahay na makakasama ko sa mga lugar na iyon. Nakikita ko ang mga kagubatan at batis at malaking lawa na napakasigla.
